تگ نو ایندکس (noindex) برای جلوگیری از ایندکس شدن صفحات وب در نتایج موتورهای جستجو استفاده می شود. اما چرا باید بخواهیم برخی از صفحات سایت در نتایج جستجو نمایش داده نشوند؟ برخی صفحات ممکن است محتوای تکراری محرمانه یا غیرضروری داشته باشند که نیازی به نمایش آن ها در نتایج جستجو نیست. برای مثال صفحات ورود یا تنظیمات داخلی سایت. با استفاده از تگ نو ایندکس می توانید به موتورهای جستجو بگویید که این صفحات را ایندکس نکنند. این کار به بهبود کیفیت سئو سایت کمک می کند و تمرکز را روی محتوای مهم تر قرار می دهد.
معرفی تگ نو ایندکس (noindex) و کاربرد آن در سئو
تگ نو ایندکس (noindex) یکی از دستورات مهم در سئو است که به موتورهای جستجو مانند گوگل می گوید صفحه مشخصی را در نتایج جستجو ایندکس نکنند. این دستور زمانی به کار می رود که شما نمی خواهید یک صفحه از سایتتان در نتایج جستجو نمایش داده شود. به طور معمول این دستور به شکل متا تگ در بخش <head> از کد HTML صفحه قرار می گیرد. به این ترتیب وقتی خزنده های گوگل صفحه را بررسی می کنند با مشاهده این تگ متوجه می شوند که نباید آن را در نتایج جستجو ایندکس کنند.
استفاده از تگ noindex در موارد خاصی بسیار مفید است. به عنوان مثال ممکن است صفحات خاصی از سایت شما دارای محتوای تکراری باشند مانند صفحات بایگانی دسته بندی ها یا حتی صفحات ورود به سایت و تنظیمات داخلی که نباید در نتایج جستجو نمایش داده شوند. این کار به بهینه سازی سئوی سایت کمک می کند و از ایندکس شدن محتوای غیرضروری و کم اهمیت جلوگیری می کند. علاوه بر این جلوگیری از ایندکس شدن برخی صفحات می تواند به تمرکز بهتر موتورهای جستجو روی محتوای اصلی و مهم سایت شما کمک کند.
روش های دیگری نیز برای اعمال دستور noindex وجود دارد. به عنوان مثال می توان از طریق فایل robots.txt نیز دستورات مشابهی صادر کرد یا با استفاده از تنظیمات مربوط به سیستم های مدیریت محتوا (CMS) مانند وردپرس این کار را انجام داد. همچنین برخی افزونه های سئو مانند Yoast SEO در وردپرس این امکان را به شما می دهند که به راحتی صفحات خاصی را به صورت noindex تنظیم کنید.
به طور کلی استفاده هوشمندانه از تگ noindex به شما کمک می کند تا ساختار سایت خود را بهینه کرده و محتوای غیرضروری را از نتایج جستجو حذف کنید در نتیجه عملکرد سئوی سایت بهبود خواهد یافت.
چگونه از ایندکس شدن صفحه جلوگیری کنیم؟
جلوگیری از ایندکس شدن صفحات وب سایت توسط موتورهای جستجو مانند گوگل یکی از تکنیک های مهم سئو است که به شما کمک می کند تا فقط صفحات مهم و مورد نیاز در نتایج جستجو نمایش داده شوند. گاهی اوقات نیاز است که صفحات خاصی از سایت شما مانند صفحات ورود تنظیمات صفحات بایگانی یا صفحاتی با محتوای تکراری در نتایج جستجو ایندکس نشوند. جلوگیری از ایندکس شدن صفحات این امکان را فراهم می کند تا سایت شما به شکل بهتری توسط موتورهای جستجو تحلیل شود و محتوای کم اهمیت در نتایج جستجو ظاهر نشود.
یکی از رایج ترین روش های جلوگیری از ایندکس شدن صفحات استفاده از متاتگ robots است. این متاتگ به خزنده های موتورهای جستجو مانند گوگل دستور می دهد که صفحه را ایندکس نکنند. برای استفاده از این متاتگ کافی است که کد زیر را در بخش <head> از کد HTML صفحه ای که نمی خواهید ایندکس شود قرار دهید:
<meta name=”robots” content=”noindex”>
با قرار دادن این کد خزنده های گوگل متوجه می شوند که نباید این صفحه را در نتایج جستجو ایندکس کنند. این روش بسیار موثر و ساده است و برای صفحات خاصی که نمی خواهید به صورت عمومی در نتایج جستجو نمایش داده شوند بسیار مناسب است.
اما متاتگ robots تنها یکی از روش های جلوگیری از ایندکس شدن صفحات است. روش های دیگری نیز وجود دارند که می توانند به همین هدف دست یابند. یکی از این روش ها استفاده از فایل robots.txt است. این فایل در ریشه سایت قرار می گیرد و شامل دستوراتی است که به خزنده های موتورهای جستجو می گوید کدام صفحات یا دایرکتوری ها نباید ایندکس شوند. برای مثال با استفاده از کد زیر در فایل robots.txt می توانید از ایندکس شدن یک صفحه خاص جلوگیری کنید:
User-agent: *
Disallow: /example-page/
در این دستور صفحه ای با نام “example-page” از ایندکس شدن توسط تمام خزنده های موتورهای جستجو جلوگیری می شود. این روش بیشتر برای جلوگیری از دسترسی به بخش های خاصی از سایت مانند صفحات بایگانی یا تنظیمات مفید است.
علاوه بر این اگر از سیستم های مدیریت محتوا مانند وردپرس استفاده می کنید می توانید به سادگی از طریق افزونه های سئو مانند Yoast SEO یا Rank Math این کار را انجام دهید. این افزونه ها به شما این امکان را می دهند تا با یک کلیک صفحات خاصی را به حالت noindex تنظیم کنید. به این ترتیب نیازی به ویرایش مستقیم کد HTML ندارید و به سادگی می توانید این تنظیمات را مدیریت کنید.
روش دیگر برای جلوگیری از ایندکس شدن صفحات تنظیمات مربوط به حریم خصوصی در برخی از سیستم های مدیریت محتوا است. برای مثال در وردپرس می توانید در بخش تنظیمات عمومی گزینه “موتورهای جستجو را از ایندکس کردن این سایت بازدارید” را فعال کنید تا تمام صفحات سایت از ایندکس شدن جلوگیری شود.
به طور کلی جلوگیری از ایندکس شدن صفحات وب یکی از راه های مؤثر در بهینه سازی سایت است و به شما کمک می کند تا فقط محتوای مهم و اصلی در نتایج جستجو نمایش داده شود. استفاده از متاتگ robots فایل robots.txt و افزونه های سئو از جمله روش های رایج برای انجام این کار هستند. انتخاب روش مناسب بستگی به نیازهای شما و ساختار سایت دارد اما در هر صورت استفاده از این تکنیک ها به بهبود عملکرد سئو سایت شما کمک می کند.
نحوه بررسی و اطمینان از اعمال تگ نوایندکس (noindex) در صفحات وب
برای اطمینان از اینکه صفحات خاصی از سایت شما با موفقیت به حالت نوایندکس (noindex) تنظیم شده اند و در نتایج موتورهای جستجو ظاهر نمی شوند باید روش های مختلفی را برای بررسی این وضعیت به کار بگیرید. بررسی وضعیت نوایندکس برای صفحاتی که نمی خواهید ایندکس شوند اهمیت دارد تا مطمئن شوید که تنظیمات به درستی اعمال شده اند و صفحه های غیرضروری در نتایج جستجو نمایش داده نمی شوند. چندین روش مختلف برای بررسی وضعیت نوایندکس وجود دارد که می توانید از آن ها استفاده کنید.
یکی از ساده ترین روش ها برای بررسی اینکه آیا یک صفحه به درستی با دستور نوایندکس تنظیم شده است یا نه استفاده از ابزارهای بازرسی عناصر مرورگر است. برای این کار ابتدا به صفحه ای که قصد دارید وضعیت نوایندکس آن را بررسی کنید بروید. سپس با کلیک راست روی صفحه و انتخاب گزینه “Inspect” یا “View Source” در مرورگر (گوگل کروم یا فایرفاکس) می توانید کد HTML صفحه را بررسی کنید. به بخش <head> از کد HTML رفته و به دنبال متاتگ robots بگردید. اگر تگ زیر را مشاهده کردید:
<meta name=”robots” content=”noindex”>
این نشان می دهد که صفحه به درستی به حالت نوایندکس تنظیم شده و موتورهای جستجو نباید آن را ایندکس کنند.
روش دیگر استفاده از ابزارهای سئو مانند Google Search Console است. این ابزار به شما امکان می دهد تا به صورت دقیق تری صفحات سایت خود را بررسی کنید. در Google Search Console می توانید از گزینه “URL Inspection” برای بررسی وضعیت ایندکس یک صفحه خاص استفاده کنید. کافی است URL صفحه موردنظر را وارد کنید و منتظر نتیجه باشید. اگر صفحه به درستی با تگ نوایندکس تنظیم شده باشد در نتایج بازرسی مشاهده خواهید کرد که گوگل این صفحه را ایندکس نکرده و از نمایش آن در نتایج جستجو خودداری می کند.
علاوه بر Google Search Console ابزارهای آنالیز سئو مانند Screaming Frog نیز به شما کمک می کنند تا وضعیت نوایندکس را به صورت گسترده و خودکار بررسی کنید. Screaming Frog ابزاری قدرتمند برای خزیدن در سایت است که تمامی صفحات را بررسی کرده و به شما گزارش می دهد که کدام صفحات دارای تگ نوایندکس هستند. کافی است سایت خود را به این ابزار معرفی کنید و پس از خزیدن به قسمت “Directives” مراجعه کنید تا ببینید کدام صفحات به حالت noindex تنظیم شده اند.
همچنین برای بررسی وضعیت ایندکس یا نوایندکس صفحات خاص می توانید به سادگی در گوگل جستجو کنید. برای این کار از دستور زیر استفاده کنید:
site:yourdomain.com/page-url
اگر صفحه ای که بررسی می کنید در نتایج جستجو ظاهر نشود به این معناست که به درستی با تگ نوایندکس تنظیم شده است و ایندکس نشده. در صورتی که صفحه هنوز در نتایج جستجو وجود دارد ممکن است تگ نوایندکس به درستی اعمال نشده باشد یا موتور جستجو هنوز صفحه را ایندکس نکرده باشد.
همچنین باید به این نکته توجه کنید که اعمال دستور نوایندکس ممکن است مدتی زمان ببرد تا موتورهای جستجو آن را تشخیص دهند و صفحه را از نتایج حذف کنند. بنابراین اگر بلافاصله بعد از افزودن تگ نوایندکس تغییراتی مشاهده نکردید بهتر است کمی صبر کنید و پس از مدتی دوباره بررسی کنید.
در نهایت استفاده از ابزارهای مختلف و بررسی دستی کد HTML به شما کمک می کند تا مطمئن شوید صفحات مورد نظر شما به درستی از ایندکس خارج شده اند و محتوای مهم تر سایت شما در نتایج جستجو نمایش داده می شود.
کاربرد تگ noindex در سئو چیست؟
تگ noindex یکی از ابزارهای مهم در سئو است که به موتورهای جستجو مانند گوگل می گوید یک صفحه خاص از سایت شما نباید در نتایج جستجو نمایش داده شود. این تگ به طور خاص زمانی کاربرد دارد که نمی خواهید صفحه ای از سایتتان ایندکس شود و در نتایج جستجو ظاهر شود اما همچنان می خواهید آن صفحه برای کاربران قابل دسترسی باشد. استفاده صحیح از تگ noindex به شما کمک می کند تا سئو سایت خود را بهینه کرده و از ایندکس شدن صفحات غیرضروری یا نامطلوب جلوگیری کنید.
یکی از اصلی ترین کاربردهای تگ noindex در سئو جلوگیری از ایندکس شدن صفحات تکراری است. صفحات تکراری یا دارای محتوای مشابه می توانند باعث مشکلاتی مانند کاهش اعتبار سایت یا حتی مجازات های گوگل شوند. به همین دلیل اگر سایت شما صفحاتی با محتوای تکراری دارد مانند صفحات بایگانی فیلترهای محصول یا صفحات دسته بندی استفاده از تگ noindex می تواند این مشکل را برطرف کند. این کار به گوگل کمک می کند تا به جای بررسی و ایندکس محتوای تکراری روی صفحات اصلی و مهم سایت شما تمرکز کند.
یکی دیگر از کاربردهای تگ noindex در سئو جلوگیری از ایندکس شدن صفحات خاص مانند صفحات ورود پروفایل های کاربری صفحات تنظیمات یا صفحات سیاست های حریم خصوصی است. این صفحات معمولاً محتوای ارزشمندی برای کاربران عمومی و موتورهای جستجو ندارند و ایندکس شدن آن ها می تواند به کاهش کیفیت کلی سایت شما منجر شود. با استفاده از تگ noindex می توانید از نمایش این صفحات در نتایج جستجو جلوگیری کنید و تمرکز گوگل را بر روی صفحات با محتوای ارزشمندتر قرار دهید.
همچنین تگ noindex می تواند به بهبود تجربه کاربری کمک کند. وقتی کاربران در نتایج جستجو به صفحاتی برخورد می کنند که از نظر محتوا بی ارزش یا بی ربط هستند ممکن است سایت شما را ترک کنند. استفاده از تگ noindex این اطمینان را می دهد که تنها صفحات مفید و مرتبط در نتایج جستجو ظاهر شوند که می تواند به کاهش نرخ پرش و افزایش زمان ماندگاری کاربران کمک کند.
در نهایت استفاده صحیح از تگ noindex به شما این امکان را می دهد که به طور مؤثر کنترل بیشتری بر نحوه نمایش سایتتان در نتایج جستجو داشته باشید. این تگ به ویژه برای سایت هایی که دارای تعداد زیادی صفحه هستند و می خواهند بهینه سازی دقیقی بر سئو داخلی انجام دهند بسیار مفید است. با جلوگیری از ایندکس شدن صفحات غیرضروری می توانید به گوگل کمک کنید تا بهتر روی محتوای اصلی و باارزش شما تمرکز کند و رتبه بهتری برای سایت شما در نتایج جستجو به ارمغان آورد.
تفاوت no index و disallow
دستور noindex و disallow هر دو ابزارهایی برای کنترل دسترسی خزنده های موتورهای جستجو به صفحات وب سایت شما هستند اما عملکرد و هدف آن ها کاملاً متفاوت است. این دو دستور هرکدام کاربردهای خاص خود را دارند و بسته به نیاز شما می توانند برای بهبود سئو یا جلوگیری از ایندکس شدن صفحات غیرضروری به کار روند. در ادامه به توضیح تفاوت های کلیدی میان این دو دستور می پردازیم.
دستور noindex به موتورهای جستجو مانند گوگل می گوید که صفحه مورد نظر را بخزند و محتوای آن را بررسی کنند اما نباید آن را در فهرست نتایج جستجو نمایش دهند. به عبارت دیگر با استفاده از تگ noindex شما به خزنده ها اجازه می دهید تا صفحه را بخوانند اما از آن ها می خواهید که محتوای آن را در نتایج جستجو نشان ندهند. این دستور برای صفحاتی مناسب است که می خواهید کاربران و خزنده ها به آن ها دسترسی داشته باشند اما نمی خواهید این صفحات در نتایج جستجو ایندکس شوند. نمونه هایی از این صفحات شامل صفحات ورود صفحات تنظیمات یا صفحات محتوای تکراری هستند.
از طرف دیگر دستور disallow در فایل robots.txt استفاده می شود و به خزنده های موتورهای جستجو می گوید که نباید به هیچ وجه به صفحه دسترسی پیدا کنند و آن را بخزند. در واقع دستور disallow به خزنده ها اعلام می کند که به کلی از بررسی محتوای صفحه صرف نظر کنند و اطلاعات آن را نخوانند. این دستور برای صفحاتی مناسب است که نمی خواهید نه تنها در نتایج جستجو نمایش داده شوند بلکه حتی نمی خواهید موتورهای جستجو به آن ها دسترسی داشته باشند. نمونه هایی از این صفحات می تواند شامل صفحات محرمانه صفحات آزمایشی یا فایل های خصوصی باشد.
یکی از تفاوت های کلیدی میان noindex و disallow این است که با noindex موتورهای جستجو همچنان می توانند صفحه را بخزند و اطلاعات آن را برای تحلیل داخلی خود استفاده کنند اما صفحه در نتایج جستجو نشان داده نمی شود. این در حالی است که با دستور disallow خزنده ها حتی به محتوای صفحه دسترسی پیدا نمی کنند و هیچ گونه اطلاعاتی از صفحه به دست نمی آورند.
نکته دیگر این است که استفاده از disallow به معنای جلوگیری کامل از ایندکس شدن نیست. اگر لینک به یک صفحه disallow شده از منابع دیگری وجود داشته باشد موتورهای جستجو ممکن است همچنان آن صفحه را ایندکس کنند اما بدون دسترسی به محتوای آن. در این حالت صفحه ممکن است به عنوان ایندکس شده بدون محتوا در نتایج جستجو ظاهر شود چراکه گوگل لینک ها و اعتبارهایی که به آن صفحه داده شده را در نظر می گیرد حتی اگر محتوای آن را نخزد. برای جلوگیری از ایندکس شدن این نوع صفحات استفاده از ترکیب noindex و disallow در برخی مواقع ضروری است.
🔔 تگ Canonical چیست و چه کاربردهایی دارد؟
به طور خلاصه دستور noindex برای زمانی مناسب است که می خواهید خزنده های موتورهای جستجو صفحه را بخزند اما در نتایج جستجو نمایش داده نشود در حالی که disallow برای زمانی کاربرد دارد که نمی خواهید خزنده ها به صفحه دسترسی داشته باشند و محتوای آن را بخوانند. بسته به هدف و نیاز شما این دو دستور می توانند به بهینه سازی سئوی سایت و کنترل بهتر بر صفحات وب سایت کمک کنند. برای صفحاتی که نیاز به دسترسی دارند اما نباید ایندکس شوند noindex مناسب است در حالی که برای صفحات حساس یا غیرضروری که نمی خواهید خزنده ها به آن ها دسترسی پیدا کنند disallow گزینه بهتری خواهد بود.
تفاوت متا تگ robots و تگ x-robots-tag در چیست؟
تگ x-robots-tag و متا تگ robots هر دو ابزارهایی قدرتمند برای کنترل نحوه خزیدن و ایندکس شدن صفحات وب و فایل ها توسط موتورهای جستجو هستند. هر دو تگ وظیفه مشابهی دارند و به موتورهای جستجو می گویند که یک صفحه یا فایل خاص را ایندکس نکنند یا دستورات خاصی را در مورد آن اجرا کنند. اما تفاوت اصلی بین این دو تگ در مکان و نوع استفاده از آن ها است.
متا تگ robots در بخش <head> کد HTML صفحه قرار می گیرد و به موتورهای جستجو دستوراتی مانند noindex, nofollow و غیره می دهد. این تگ معمولاً برای کنترل صفحات HTML به کار می رود و به موتورهای جستجو اعلام می کند که چگونه باید با محتوای آن صفحه رفتار کنند. برای مثال با قرار دادن دستور زیر در <head> یک صفحه HTML به موتورهای جستجو اعلام می کنید که نباید آن صفحه را ایندکس کنند:
<meta name=”robots” content=”noindex, nofollow”>
این تگ برای صفحات وب و محتوای HTML استفاده می شود و موتورهای جستجو با خواندن آن مطابق با دستورات ارائه شده عمل می کنند.
از سوی دیگر x-robots-tag در HTTP response header قرار می گیرد و می تواند دستورات مشابهی مانند noindex و nofollow را اعمال کند. تفاوت کلیدی این است که x-robots-tag نیازی به قرارگیری در HTML ندارد و می تواند برای فایل هایی که فاقد کد HTML هستند مانند PDF ها تصاویر و فایل های ویدیویی به کار رود. به این معنا که اگر بخواهید از ایندکس شدن فایل های غیر HTML جلوگیری کنید x-robots-tag بهترین گزینه است.
به عنوان مثال برای جلوگیری از ایندکس شدن یک فایل PDF می توانید در تنظیمات سرور خود از دستور زیر در HTTP header استفاده کنید:
x-robots-tag: noindex
این دستور به موتورهای جستجو مانند گوگل می گوید که فایل PDF نباید در نتایج جستجو ایندکس شود. این امکان با متا تگ robots قابل اجرا نیست زیرا فایل های PDF یا تصاویر به خودی خود شامل کد HTML نیستند و بنابراین نمی توانند متا تگ robots را شامل شوند.
x-robots-tag در شرایطی که بخواهید کنترل بیشتری بر انواع مختلف فایل ها یا منابع سایت خود داشته باشید کاربرد دارد. به عنوان مثال اگر می خواهید یک فایل ویدیویی یا یک تصویر از نتایج جستجو حذف شود می توانید از x-robots-tag استفاده کنید. همچنین این تگ می تواند برای جلوگیری از ایندکس شدن برخی فایل ها در سایت هایی با محتوای غنی و انواع فایل های چندرسانه ای کاربرد داشته باشد.
🔔 Rich snippet چیست و چگونه کار میکند؟
به طور کلی متا تگ robots بیشتر برای کنترل صفحات وب HTML استفاده می شود و مستقیماً در کد HTML قرار می گیرد در حالی که x-robots-tag برای فایل ها و منابع غیر HTML مناسب است و در HTTP header قرار می گیرد. استفاده از هر دو تگ در کنار هم به شما این امکان را می دهد که کنترل کامل تری بر نحوه ایندکس شدن محتوای سایت خود از صفحات وب تا فایل های غیر HTML داشته باشید.
در نتیجه اگرچه هر دو تگ برای کنترل ایندکس شدن و رفتار خزنده های موتورهای جستجو به کار می روند انتخاب بین آن ها بستگی به نوع محتوای سایت شما دارد. اگر در حال کار با صفحات HTML هستید متا تگ robots به راحتی می تواند در کد HTML شما قرار گیرد. اما اگر با فایل های غیر HTML مانند PDF ها تصاویر یا ویدیوها سر و کار دارید x-robots-tag راه حل مناسب تری است زیرا می تواند در سطح سرور اعمال شود و کنترل بهتری بر ایندکس شدن این نوع فایل ها ارائه دهد.
